Volledige Hivos Tiger Awards Competitie IFFR 2014 bekend

Vijftien eerste of tweede speelfilms gemaakt door getalenteerde filmmakers van over de hele wereld zijn geselecteerd voor de Hivos Tiger Awards Competitie van International Film Festival Rotterdam 2014. Zij strijden om drie gelijkwaardige Hivos Tiger Awards van ieder € 15.000. Juryvoorzitter Elia Suleiman zal de prijzen overhandigen tijdens de officiële prijsuitreiking op 31 januari. De line-up telt zes wereldpremières, waaronder Afscheid van de Maan van Dick Tuinder.

Jury van de Hivos Tiger Awards Competitie 2014
De Hivos Tiger Awards Competitie Jury 2014 bestaat uit vooraanstaand filmmaker Elia Suleiman, de gevierde Nederlandse regisseur Nanouk Leopold van wie de eerste film Îles flottantes in première ging tijdens de Tiger Awards Competitie in 2001, de Indonesische regisseur, kunstenaar en voormalig Tiger Award-kandidaat Edwin (Blind Pig Who Wants to Fly), Violeta Bava, BAFICI-programmeur en filmproducente uit Argentinië, en de Japanse actrice en producente Kiki Sugino.
Chronicles of a Disappearance (1996) van Elia Suleiman maakt deel uit van het themaprogramma rondom het 25-jarig bestaan van het Hubert Bals Fonds. Edwin presenteert dit jaar twee films in Spectrum Shorts: Someone's Wife in the Boat of Someone's Husband en Hortus. Kiki Sugino produceerde Koji Fukada's Au revoir l'été die vertoond wordt in Spectrum, en heeft een bijrol in de film.

Hivos Tiger Awards Competitie 2014
IFFR kondigde de eerste vijf competitiefilms aan in december 2013; Anatomy of a Paper Clip van Akira Ikeda (Japan, 2013, Europese première), Concrete Clouds van Lee Chatametikool (Thailand/Hong Kong/China, 2013, Europese première), Happily Ever After van Tatjana Božic (Kroatië/Nederland, 2014, wereldpremière), Riocorrente van Paulo Sacramento (Brazilië, 2013, internationale première) en Vergiss mein ich van Jan Schomburg (Duitsland, 2014, wereldpremière).

De volgende tien titels voltooien de Hivos Tiger Awards Competitie 2014:
Afscheid van de Maan van Dick Tuinder (Nederland, 2014, wereldpremière)
De tweede speelfilm van beeldend kunstenaar Dick Tuinder gaat over een twaalfjarig Nederlands jongetje en zijn familie, en speelt zich af in de hete zomer van 1972 toen de Amerikanen hun laatste missie naar de maan lanceerden. Tuinder contrasteert de tragikomische avonturen van zijn hoofdpersonen met de verloren illusies van datzelfde overgangsjaar, en met de nasleep van de oorlog in Vietnam en de naderende oliecrisis. IFFR vertoonde vele van Tuinders korte films, evenals zijn eerste speelfilm Winterland (2009).

Arwad van Samer Najari en Dominique Chila (Canada, 2013, internationale première)
Ali keert na de dood van zijn moeder terug naar Arwad in Syrië. Op een avond verdrinkt hij op mysterieuze wijze in zee. Zijn vrouw en zijn minnares worstelen met de vraag of het een ongeluk of zelfmoord was. De identiteitscrisis van Ali als immigrant maakt de zoektocht alleen maar complexer. Arwad is een ontroerend drama over verlies, ontsnapping en ballingschap. Chila en Najari maakten samen een aantal korte films, en Arwad is hun eerste speelfilm.

Casa grande van Fellipe Barbosa (Brazilië, 2014, wereldpremière)
Deze eerste speelfilm van Fellipe Barbosa biedt een scherp en authentiek beeld van de zeventienjarige Jean die opgroeit binnen de gegoede burgerij van Rio de Janeiro. Terwijl Jean probeert te ontsnappen aan zijn dominante ouders, proberen zij op hun beurt hun financiële problemen voor hem te verbergen. Dit coming-of-age-drama, met een hoofdrol voor diverse televisiesterren en niet-professionele acteurs, behandelt thema's als klassenverschillen en racisme.

Han Gong-Ju door Lee Su-Jin (Zuid-Korea, 2013, Europese première)
Na een incident in het kleine Koreaanse dorp waar ze opgroeide, wordt de zeventienjarige Han Gong-Ju uit de gemeenschap verbannen en ergens anders op school gezet. Daar probeert zij langzaam een nieuw leven op te bouwen nieuwe vrienden te maken, maar ze lijkt de mysterieuze gebeurtenis die haar verleden tekent niet van zich af te kunnen schudden. Deze eerste speelfilm van Lee Su-Jin, die zijn korte film Son’s vertoonde in IFFR 2007, ging in première op Busan IFF waar het de publieksprijs won.

The Hope Factory door Natalia Meschaninova (Rusland, 2014, wereldpremière)
De industriële stad Norilsk met zijn Arctische landschappen, enorme fabrieken en anonieme Sovjet-architectuur is de aangrijpende achtergrond van The Hope Factory, de eerste speelfilm van de jonge Russische Natalia Meschaninova. Het is het emotionele relaas van twee wedijverende meisjes die op hun weg naar volwassenheid hetzelfde doel nastreven: het vaderland verlaten.

Mein blindes Herz door Peter Brunner (Oostenrijk, 2013, Europese première)
Kurt lijdt aan het syndroom van Mafran (een ongeneeslijke ziekte die blindheid kan veroorzaken), net als hoofdrolspeler Christos Haas in het echte leven. Maar deze film gaat veel verder dan het vastleggen van dit gegeven. Nadat hij zijn overmatig bezorgde moeder heeft vermoord, onderneemt Kurt een reis waarin de grenzen tussen de dader- en slachtofferrol vervagen. In deze debuutfilm onderzoekt Peter Brunner fundamentele vragen door middel van prachtige zwart-witbeelden, verpakt in een poëtische vertelling.

Stella cadente door Luis Miñarro (Spanje, 2014, wereldpremière)
Deze kleurrijke eerste speelfilm van de gerenommeerde filmproducent Minarro biedt een rustig maar hallucinerend beeld van de korte heerschappij van Amadeo van Savoye, die rond 1870 gedurende twee jaar koning was van het turbulente Spanje. Beperkt tot een veilig leven binnen de paleismuren geven de eenzame en gefrustreerde koning en zijn dienaren zich over aan speelse avonturen van liefde en genot.

Something Must Break door Ester Martin Bergsmark (Zweden, 2014, internationale première)
De eerste speelfilm van Bergsmark verbeeldt de turbulente relatie tussen de homofiele Sebastian die zich graag als travestiet verkleedt, en zijn heteroseksuele minnaar Andreas. Something Must Break schetst een intiem en emotioneel beeld van mensen op zoek naar wie ze kunnen en mogen zijn. Ester Martin Bergsmark liet zich inspireren door een Zweedse cultroman en door zijn ervaringen als transgender.

Viktoria door Maya Vitkova (Bulgarije/Roemenië, 2013, Europese première)
Viktoria is een bijzonder kind. Ze is geboren zonder navelstreng én tegen de wil van haar eigen moeder die geen kind wilde krijgen in het communistische Bulgarije. Haar moeder droomde van het Westen. Na het baren van een dochter wordt het verwezenlijken van die droom helemaal onmogelijk. Viktoria is een krachtig visueel epos over de dramatische tegenstellingen van moederschap en moederland.

War Story door Mark Jackson (USA, 2014, internationale première)
De getraumatiseerde oorlogsfotografe Lee (een sterke rol van Catherine Keener) vlucht naar een hotel in Sicilië waar ze geconfronteerd wordt met zichzelf en met de nasleep van haar ervaringen. Pas wanneer Lee een jonge Tunesische vluchtelinge ontmoet en besluit haar te helpen, vindt er een doorbraak plaats in haar eigen genezingsproces. Met fijngevoelig camerawerk zorgt Mark Jackson in zijn tweede speelfilm voor een opvallend en boeiend beeld van de innerlijke wereld van Lee.

Hivos is een Nederlandse ontwikkelingsorganisatie die strijdt tegen armoede, onderdrukking en discriminatie. Cultuur speelt hierin volgens Hivos een bepalende rol: kunstenaars moeten vrijuit kunnen spreken, ook in landen waar dat riskant is. Om haar werk kracht bij te zetten, sponsort Hivos de Tiger Awards Competitie.

Noten aan de redactie
Filmstills via de directe link naar wetransfer.com, beschikbaar tot uiterlijk 17 januari.

Persinformatie:
IFFR Press Office, Nancy van Oorschot / Mieke van der Linden / Isabelle de Klein, [email protected], tel +31 10 890 90 90